Zeven uur lang dansen bij Shedding Skin

Ik zat er midden in

Maar ook er buiten

Door mezelf te verdoven

Afleiding te zoeken

Wat vermijd ik te voelen

Door zelfs op mijn mobiel te gaan kijken

Mezelf vol te proppen met noten, dadels en chocola

Toch voel ik ook veel

Maar ik blijf mezelf verdoven

Al jaren lang

Wat zit daar nog onder

Is het angst

Is het pijn

Is het verdriet

Ik weet het niet

En zal het ook nooit gaan weten

Als ik mezelf blijf verdoven

Er gebeurde al zoveel

Kronkelend

Rollend

Sissend als een slang

Een slang die mocht vervellen

Een geboorte

Opnieuw geboren mogen worden

Verbaasd

Verbaasd dat ik nu WEL adem kon halen

Verbaasd dat de navelstreng nu NIET om mijn nek zat

Verbaasd dat het nu juist heel RUSTIG mocht gaan

Rustig, op mijn tempo

Waarbij ik het helemaal opnieuw mocht herbeleven

Dankbaar voor de dans

De dans als medicijn

Met liefde, Saskia