Zeven uur lang dansen bij Shedding Skin
Ik zat er midden in
Maar ook er buiten
Door mezelf te verdoven
Afleiding te zoeken
Wat vermijd ik te voelen
Door zelfs op mijn mobiel te gaan kijken
Mezelf vol te proppen met noten, dadels en chocola
Toch voel ik ook veel
Maar ik blijf mezelf verdoven
Al jaren lang
Wat zit daar nog onder
Is het angst
Is het pijn
Is het verdriet
Ik weet het niet
En zal het ook nooit gaan weten
Als ik mezelf blijf verdoven
Er gebeurde al zoveel
Kronkelend
Rollend
Sissend als een slang
Een slang die mocht vervellen
Een geboorte
Opnieuw geboren mogen worden
Verbaasd
Verbaasd dat ik nu WEL adem kon halen
Verbaasd dat de navelstreng nu NIET om mijn nek zat
Verbaasd dat het nu juist heel RUSTIG mocht gaan
Rustig, op mijn tempo
Waarbij ik het helemaal opnieuw mocht herbeleven
Dankbaar voor de dans
De dans als medicijn
Met liefde, Saskia